— Сизга хизматкор бўлиш жонимга тегди, ажрашаман.
— Йўқ, сен бўшатилдинг!
— Қаердасан ўзи? Қаерда ўтирибсан?
— Ота-онамни елкасида.
— Йўқ.
— Нега унда шундай чиройли қизни олдидан "учиб" ўтяпсиз?
— Ким фақатгина "4" ва "5" баҳоларга ўқиса жаннатга, кимда-ким "3" ва "2" баҳоларга ўқиса дўззага тушади, - дебди ўқувчиларига.
Шу пайт орқа қаторда ўтирган бир ўқувчи:
— Тирик қолишни эҳтимолиям борми?, - дебди ўрнидан туриб.
— Яхши қиз, гўзаллик салонидан келяпсизми?
— Ҳа.
— Салон ёпиқ эканми?!
— Бу минорани қанча вақтда қуришган?
— Бир ойда, - дебди француз.
Ўзбек, - бу йигит мени алдади, - деб ишонмабди.
Кейин ўша француз Ўзбекистонга келибди. У Регистонга келиб, ҳалиги ўзбекни учратибди ва ундан сўрабди:
— Бу иморатларни қанча вақтда қуришган?, - деса,
— Ҳозир келаётганимда йўғиди, - дермиш ўзбек.
— Мана бу телевизор, бу кондиционер, бу музлатгич, микротўлқинли печь, ...
Мухбирлар ҳайрон бўлиб, футболчидан нега буларни кўрсатаётганини сўрашса:
— Сизлар нуқул "бу футболчини техникаси йўқ", деб газетага ёзасизлар, сизларга яна қанақа техника керак?, - дермиш.
— Кофе борми?
— Йўқ, бизда унақа нарса сотилмайди - дебди айиқ.
Эртасига қуён яна келиб?
— Кофе борми?
— Йўқ дедимку сенга, - дебди жаҳл билан айиқ.
Учинчи куни яна шу ҳолат такрорланган экан, айиқ:
— Агар яна бир мартта кириб кофе сўрасанг қўлоғингга мих қоқиб, деворга илиб қўяман, - деб бақирибди.
Қуён қўрққанидан олди-орқасига қарамай қочибди.
Уч кундан сўнг қуён дўконга секин кирибди-да дебди:
— Мих борми?
— Йўқ.
— Бўлмаса кофе борми? - дермиш.
— Ҳа!
— 18-палата бўшми?
— Ҳа, бўш!
— Ураа, демак мен қочибман!