Эртаклар ҳақида латифалар
— Тила тилагингни! - дебди жин.
Талаба ўйлаб туриб, — Ўзбекистонда интернет қачон арзон бўлади? - дебди.
Жин нима дейишини билмай ўйланиб турса, чироқни керосини тугаб қолибди.
Ҳамма йиғилиб, қура ташлашибди. Биринчи бўлиб “Гап” бошлаш шерхонга тушибди. Кейинги навбат қуёнга тўғри келибди.
Келаси ҳафта шанба куни шерхонни гапига ҳаммаси йиғилишибди. Шерхон ҳам шерлигини қилиб, ҳар бир ҳайвонга 1 литрдан ароқ қуйибди. Гап-гапга қўшилиб, роса ичишибди. Тун ярмига борганда ароқ тугаб қолибди. Бўри шерхонга қараб:
— Шерхон, гап-гапдай бўлсин. Яна бирор литр топгин, - дебди.
Шерхон бўлса:
— Мен-ку ароқ топаман. Газак йуқ-ку!? - дебди.
Бўри:
— Олиб келавер! Газакни топармиз..., - дебди.
Шерхон яна 1 литр ароқ олиб келибди. Кейин нима бўлиб ўтганини эслай олмасмиш.
Эрталаб туришса, қуён кўринмас эмиш. Ҳаммаси қуён уларни уйғотмай кетиб қолган деб ўйлашибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб, “Гап” бериш навбати қуёнга келибди. Қуённи уйига
бориб, эшигини тақиллатишибди. Эшикни қуённинг хотини очибди.
Бўри:
— Эринг қани? – деса, хотини:
— Ўтган ҳафта “Гап”га кетганди, қайтиб келмади... – дермиш.
— Йўлда кетаётсам, осмондан олдимга "Тап" этиб қурбақа тушди.
Ерда ётган тошга урилди-ю, гўзал қизга айланиб қолди.
— Чиройли қизми?
— Ҳа, жуда-ям...
— Ақиллими?
— Ҳа, доно!
— Ундай бўлса, ердаги тошга жуда қаттиқ урилган экан-да...
— ҳа болам не ўзини осмоқчисан диса?
— бу ҳаётда яшагандан нима маъно?! Уйим, пулим, севганим, мошинам, бўлмаса нима қиламан, осаманда дебди.
Шунда Ялмоғиз кампир этибди:
— Мен шулани ҳаммасини бераман ўрмонни бошига чиқсен ёш қиз, машина, пул ва 2 этажли уй бўлади фақат битта шартим бор:
— Нима?
— Мени битта ўпсенг бўлди.
Бола ўпиптию югурипди.
Кампир болам ёшинг нечида диса.
— 30 да дебди
Шунда кампир 30 га кирган бўйдоқла ҳалиям эртакга ишонарканде дебди.
— Ҳар бирингизнинг иккитадан тилагингизни бажараман, деса
Биринчиси:
— Мени қорнимни тўйдир, сўнгра уйимга обориб қўй, дебди
Иккинчиси ҳам худди шундай тилак билдирибди.
Жин уларни тилагини бажарибди ва учинчисидан сен нима тилайсан, деса
— Менга бир ящик ароқ бер, деса
Жин:
— Буларни барчасини қанақа қилиб ичасан деса
— Ҳалиги иккала оғайниларимни қайтариб олиб-ке ўшалар билан бирга ичаман, дермиш
— Амаки, чекишдан борми?
— Мана, ол болам!
— Гугурт-чи борми?
— Мана, ол гугурт! Сақич ҳам бор, берайми?
— Беринг, амакижон.
Чол сақични узатиб туриб дермиш:
— Эҳ, ахир мен сеҳргар эдим. Сен бўлса арзимаган учта тилагингни тилаб бўлдинг...
— Менга 8 сотих ер ажратиб бер! - деса, жин:
— Кўзани кадастрида бунча ерни ўзи йўқ-ку, Қаердан топаман?! - дермиш.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.