Эртаклар ҳақида латифалар

Буратина бир мазза қилиб ҳаммомда чўмилмоқчи бўлиб, иссиқхонага кирган экан, ёниб кетибди.
Бир ўзбек талаба сеҳрли чироқ топиб олибди. Ичидан минг йиллик жин чиқибди.
— Тила тилагингни! - дебди жин.
Талаба ўйлаб туриб, — Ўзбекистонда интернет қачон арзон бўлади? - дебди.
Жин нима дейишини билмай ўйланиб турса, чироқни керосини тугаб қолибди.
Ҳаво шунақанги иссиқки, ҳатто этик кийган мушук ҳам ёзги шиппакда юрибди.
Ўрмондаги ҳайвонлар зерикиб, одамларга ўхшаб "Гап" ейишмоқчи бўлишибди.
Ҳамма йиғилиб, қура ташлашибди. Биринчи бўлиб “Гап” бошлаш шерхонга тушибди. Кейинги навбат қуёнга тўғри келибди.
Келаси ҳафта шанба куни шерхонни гапига ҳаммаси йиғилишибди. Шерхон ҳам шерлигини қилиб, ҳар бир ҳайвонга 1 литрдан ароқ қуйибди. Гап-гапга қўшилиб, роса ичишибди. Тун ярмига борганда ароқ тугаб қолибди. Бўри шерхонга қараб:
— Шерхон, гап-гапдай бўлсин. Яна бирор литр топгин, - дебди.
Шерхон бўлса:
— Мен-ку ароқ топаман. Газак йуқ-ку!? - дебди.
Бўри:
— Олиб келавер! Газакни топармиз..., - дебди.
Шерхон яна 1 литр ароқ олиб келибди. Кейин нима бўлиб ўтганини эслай олмасмиш.
Эрталаб туришса, қуён кўринмас эмиш. Ҳаммаси қуён уларни уйғотмай кетиб қолган деб ўйлашибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб, “Гап” бериш навбати қуёнга келибди. Қуённи уйига
бориб, эшигини тақиллатишибди. Эшикни қуённинг хотини очибди.
Бўри:
— Эринг қани? – деса, хотини:
— Ўтган ҳафта “Гап”га кетганди, қайтиб келмади... – дермиш.
Бир йигит дўстига гапириб беряпти:
— Йўлда кетаётсам, осмондан олдимга "Тап" этиб қурбақа тушди.
Ерда ётган тошга урилди-ю, гўзал қизга айланиб қолди.
— Чиройли қизми?
— Ҳа, жуда-ям...
— Ақиллими?
— Ҳа, доно!
— Ундай бўлса, ердаги тошга жуда қаттиқ урилган экан-да...
Бир бўйдоқ бола ўрмонда сиқилиб юриб ўзини осмоқчи бўлиб турса Ялмоғиз кампир келибди
— ҳа болам не ўзини осмоқчисан диса?
— бу ҳаётда яшагандан нима маъно?! Уйим, пулим, севганим, мошинам, бўлмаса нима қиламан, осаманда дебди.
Шунда Ялмоғиз кампир этибди:
— Мен шулани ҳаммасини бераман ўрмонни бошига чиқсен ёш қиз, машина, пул ва 2 этажли уй бўлади фақат битта шартим бор:
— Нима?
— Мени битта ўпсенг бўлди.
Бола ўпиптию югурипди.
Кампир болам ёшинг нечида диса.
— 30 да дебди
Шунда кампир 30 га кирган бўйдоқла ҳалиям эртакга ишонарканде дебди.
Уч оғайни денгизга саёҳатга чиқишибди кема тўфонга учраб учаласи бир оролга тушиб қолишибди. Оролни айланиб бир чироқ топиб олиб ишқалашибди, ичидан жин чикиб
— Ҳар бирингизнинг иккитадан тилагингизни бажараман, деса
Биринчиси:
— Мени қорнимни тўйдир, сўнгра уйимга обориб қўй, дебди
Иккинчиси ҳам худди шундай тилак билдирибди.
Жин уларни тилагини бажарибди ва учинчисидан сен нима тилайсан, деса
— Менга бир ящик ароқ бер, деса
Жин:
— Буларни барчасини қанақа қилиб ичасан деса
— Ҳалиги иккала оғайниларимни қайтариб олиб-ке ўшалар билан бирга ичаман, дермиш
Ёш йигит кўчада отахонни учратиб қолиб, сўрабди:
— Амаки, чекишдан борми?
— Мана, ол болам!
— Гугурт-чи борми?
— Мана, ол гугурт! Сақич ҳам бор, берайми?
— Беринг, амакижон.
Чол сақични узатиб туриб дермиш:
— Эҳ, ахир мен сеҳргар эдим. Сен бўлса арзимаган учта тилагингни тилаб бўлдинг...
Бир куни чол йўлда кетаётиб кўза топиб олибди. Кўзадан жин чиқибди. Чол жинга қараб:
— Менга 8 сотих ер ажратиб бер! - деса, жин:
— Кўзани кадастрида бунча ерни ўзи йўқ-ку, Қаердан топаман?! - дермиш.
Маймуннинг қўлида фотоаппарат бор экан, у ўрмонга кириб борганида, ҳайвонлар фотоаппаратни кўриб қизиқишибди.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.