Ҳайвонот ҳақида латифалар
Бир куни иккита қурт гаплашиб ўтиришса, бири ҳадеб қимирлайверибди.
Шунда ёнидагиси унга қараб:
— Нега ҳадеб типирчилайсан!? Ичингда қуртинг борми? - деган экан.
Шунда ёнидагиси унга қараб:
— Нега ҳадеб типирчилайсан!? Ичингда қуртинг борми? - деган экан.
Балиқ овлаб ўтирган одамни олдига тимсоҳ сузиб келиб,
— Ов қалай бўляпти, илиняптими?, - деб сўрабди.
— Ҳа йўқ. Эрталабдан бери ўтирибман. Битта-ям ушлолмадим, омадим келмаяпти, - деб жавоб берибди.
Шунда тимсоҳ балиқчига қараб:
— Кун ҳам қизиб кетди. Балки чўмилиб оларсан-а, - дермиш.
— Ов қалай бўляпти, илиняптими?, - деб сўрабди.
— Ҳа йўқ. Эрталабдан бери ўтирибман. Битта-ям ушлолмадим, омадим келмаяпти, - деб жавоб берибди.
Шунда тимсоҳ балиқчига қараб:
— Кун ҳам қизиб кетди. Балки чўмилиб оларсан-а, - дермиш.
Бир куни икки севишган денгиз бўйида ўтиришса, қиз сўрабди:
— Севигилим, нега денгизни суви кўпираверади?
Йигит жавоб берибди:
— Ким билади? Балиқлар кир ювса керак-да...
— Севигилим, нега денгизни суви кўпираверади?
Йигит жавоб берибди:
— Ким билади? Балиқлар кир ювса керак-да...
Бўри қўрадаги мингта қўйга тегмасдан, битта эчкини еб кетибди. Одамлар чўпондан:
— Нега бўри қўйларни емасдан, эчкини еб кетди, - деб сўрашса.
Чўпон:
— Бўрининг қон босими баланд экан, қўй гўшти емайди, - дебди.
— Нега бўри қўйларни емасдан, эчкини еб кетди, - деб сўрашса.
Чўпон:
— Бўрининг қон босими баланд экан, қўй гўшти емайди, - дебди.
Сигирга савол беришди:
— Сен ақллимисан ёки эшакми?
— Албатта мен ақллиманда! Эшак энг аҳмоқ ҳайвонку!
— Нега сабаб?
— Чунки мен машина йўлидан ўтаётганда, икки томонга яхшилаб қараб кейин ўтаман. Эшак эса молга ўхшаб қарамасдан ўтиб кетаверади.
— Сен ақллимисан ёки эшакми?
— Албатта мен ақллиманда! Эшак энг аҳмоқ ҳайвонку!
— Нега сабаб?
— Чунки мен машина йўлидан ўтаётганда, икки томонга яхшилаб қараб кейин ўтаман. Эшак эса молга ўхшаб қарамасдан ўтиб кетаверади.
Бир куни ҳайвонларни армияга олиб кетаётишса, айиқни боргиси келмасдан қуёндан маслаҳат сўрабди.
Қуён:
— Мени иккита тишим борлигига армияга олишмади. Сениям фақат иккита тишингни қолдирсак, сениям олиб кетишмайди, - деб айиқни тишларини синдирибди.
Бир пайт айиқ кўрикдан жаҳл билан чиқиб келиб:
— Қуён қани?! Оёғим қийшиқ экан-у, у бўлса тишларимни синдириб ўтирибди, - дермиш.
Қуён:
— Мени иккита тишим борлигига армияга олишмади. Сениям фақат иккита тишингни қолдирсак, сениям олиб кетишмайди, - деб айиқни тишларини синдирибди.
Бир пайт айиқ кўрикдан жаҳл билан чиқиб келиб:
— Қуён қани?! Оёғим қийшиқ экан-у, у бўлса тишларимни синдириб ўтирибди, - дермиш.
Тулки ҳар доим илонни мазаҳ қилиб, оёғи йўқлиги учун устидан кулиб юраркан. Бир куни тулки илонни ёнига келиб:
— Энди ярашайлик, уришмасдан, дўст бўламиз. - дебди.
Илон ҳам рози бўлиб турганакан, тулки:
— Ярашган бўлсак, беш ташла, - деган экан.
— Энди ярашайлик, уришмасдан, дўст бўламиз. - дебди.
Илон ҳам рози бўлиб турганакан, тулки:
— Ярашган бўлсак, беш ташла, - деган экан.
Ўрмонда ҳаммом очилибди. Буни қарангки навбат кўпайиб кетибди. Бир соат олдин кирган бўғирсоқ чиқиб:
— Вай!, - дебди.
— Нима бўлди, - деб сўрашса
— Бошимни ювиш эсимдан чиқибди, - дебди.
— Вай!, - дебди.
— Нима бўлди, - деб сўрашса
— Бошимни ювиш эсимдан чиқибди, - дебди.
— Ўтган йили ўн гектар ерга картошка эккан эди. Қурт еб кетди. Бу йили юз гектар ерга экдик. Қуртлар бўкиб ўлса, келаси йилдан бемалол деҳқончилик қилаверамиз.
Бир чол катта бочка ортилган арава ҳайдаб кетаётса, йўл бўйида турган икки «ГАИ» ходими уни тўхтатиб:
— Ҳа, ота, нима олиб кетяпсиз?
— Қайрағоч шарбати..
— Э, қойил. Бунақасини эшитмаганмиз! Бир косадан қуйсангиз, қўйиб юборамиз!
— Бемалол ичаверинглар!
— Ҳмм... Тахирроқ эканми?.. Майли, оқсоқол ҳайданг..
— Чу, Қайрағоч!
— Ҳа, ота, нима олиб кетяпсиз?
— Қайрағоч шарбати..
— Э, қойил. Бунақасини эшитмаганмиз! Бир косадан қуйсангиз, қўйиб юборамиз!
— Бемалол ичаверинглар!
— Ҳмм... Тахирроқ эканми?.. Майли, оқсоқол ҳайданг..
— Чу, Қайрағоч!
