Ҳайвонот ҳақида латифалар
— Биз бугундан бошлаб Насриддин Афандини эшак бошилик мартабасига мувофиқ кўрдик...
Афанди ўрнидан туриб пошшога таъзим қилди ва бориб тахтдан ҳам юқорироқ бир жойга бориб ўтирди.
— Ҳа, Афанди, — деди пошшо,— нима учун мендан ҳам юқорироққа ўтирдингиз?
Афанди қўлини кўтариб деди:
— Тақдирга тан беринг, шоҳим! Мен ўз вазифамни бажаришга киришдим!
— Нимани гўшти? Нима билан билан боқилган?
— Мол гўшти. Покиза, ҳалол гўшт, олинг! Нон, сарёғ, қаймоқлар билан боққанман.
Харидор ҳужжатини кўрсатиб дебди:
— Мен текширувчиман. Озиқ-овқатни шу йўл билан исроф қиляпсизми?...
Сотувчи қўрққанидан, унга беш килограмм бепул гўшт бериб юборибди.
Бироздан сўнг бошқа харидор келибди.
— Гўшт қанчадан?, - сўрабди сотувчига қараб.
— Ўттиз мингдан. Мол гўшти. Чиқиндилар, ахлатдан топилган емишлар билан боқилган.
Бу харидор ҳам санитария текширувидан эканини айтиб, жаримага тортмоқчи бўлибди. Сотувчи унга ҳам талайгина гўшт бериб, зўрға қутулиб қолибди.
Учинчи харидор раста ёнига келиб гўшт танлай бошлабди:
— Гўштинг тоззами? Нималар бериб боқгансан?
Сотувчи бу сафар ҳам “тушиб” қолишидан қўрқиб:
— Билмайман нима еганини. Қўлига пул берардим, кўчага чиқиб овқатланиб келарди, - дермиш.
— Сизга дори ёзиб бераман, бугундан бошлаб ичасиз.
— Доктор, эртадан ичсам майлими?
— Нега?
— Бугун финал бўлади-да...
— Оҳ, шу гўзалнинг оти бўлиб қолсам ҳам майли эди!
— Сўраб кўрчи, балки эшакда сайр қилишга ҳам рози бўлар, таклиф қилди шериги.
Типратикан унга ҳасрат қилибди:
— Қара, тиканим учун қамашди. Бу табиатдан шунақа бўлсам, мен нима қилишим керак?
Лайлак:
— Э, бу ҳеч нарса эмас! Мени ҳар йили қишда қайси даромад ҳисобига жанубга дам олгани учиб кетасан деб қамашади... - дермиш.
1. Пингвинлар
2. Оқ айиқлар
3. Мини юбка кийган олифта қизлар!
— Ўқиб нима қиласан? Туппа-тузук қичқирасанку?
— Нима қилай, товуқлар дипломинг борми деб сўрашаяпти!!
— 20000 сўм бер…
— Йўқ, берсам яна ичиб қўясан.
Кечқурун хотин ишдан келиб қараса, уйда ғозлар йўқ.
— Хой, эр, ғозлар қани?
Ширакайф эр:
— Ғозлар жанубга учиб кетишди. Агар 20000 сўм бермасанг, қўйлар ҳам тоққа чиқиб кетишади.
Ҳамма туриб қоча бошлабди. 2 км югуришгандан кейин шер тўхтаб:
— Мен ҳайвонлар шоҳи бўлсам, ким қувиб келаяпти, - деб сўраса, қуён:
— Эрим уйга маст бўлиб келди. Жаҳли жуда чиққан, - дермиш.