Қариялар ҳақида латифалар
Бир шаҳарлик олифта йигит coч қўйиб, тор футболка, тор шим кийиб, қулоғига зирак ҳам тақиб олибди-да, қишлоққа меҳмонга борибди. Кетаётса, олдидан қари отахон чиқиб қолибди. Йигит отахонга cалом берибди. Отахон алик олиб, йигитга қараб турибди-да:
— Баракалла, бахтли бўл қизим, - дебди.
— Баракалла, бахтли бўл қизим, - дебди.
Бир йигит йўлда кетаётиб, бир кўзи кўр чолга туртилибди.
— Чол: Ҳей, қўнғироқчани чалиб юрсанг бўлмайдими?
— Йигит: Қанақа қўнғироқча?
— Чол: Билмайсанми кўр билан кўр тўқнашиб кетмаслиги учун қўнғироқча олиб юришади!
— Йигит: Эҳ, отахон кўрмаяпсизми мен кўр эмасман!
— Чол: Ҳей, қўнғироқчани чалиб юрсанг бўлмайдими?
— Йигит: Қанақа қўнғироқча?
— Чол: Билмайсанми кўр билан кўр тўқнашиб кетмаслиги учун қўнғироқча олиб юришади!
— Йигит: Эҳ, отахон кўрмаяпсизми мен кўр эмасман!
Бир чолни невараси бор экан, исми Диплом экан. Бир кун чолни уйига меҳмон келибди. Чол неварасига:
— Диплом бор чой дамлаб кел, - дебди.
Меҳмон ҳайрон бўлиб чолдан сўрабди:
— Неварангизни исми нимага Диплом?, - деса,
Чол:
— Қизим шаҳарга диплом олиб келаман деб кетиб, шуни етаклаб келди, - дермиш
— Диплом бор чой дамлаб кел, - дебди.
Меҳмон ҳайрон бўлиб чолдан сўрабди:
— Неварангизни исми нимага Диплом?, - деса,
Чол:
— Қизим шаҳарга диплом олиб келаман деб кетиб, шуни етаклаб келди, - дермиш
Бувиси 18 ёшли набира қизи кўчадан ярим кечада кириб келганини кўриб, танбеҳ бермоқчи бўлиб дебди:
— Ёшинг 18 да бўлса. Қачонгача бу аҳволда кўча санғиб юрасан?!
Набираси:
— Менимча, 20 ёшгача юрсам керак....
Бувиси:
— Кейин-чи???
— Турмушга чиқиб кетаман, бувижон!
— Ёшинг 18 да бўлса. Қачонгача бу аҳволда кўча санғиб юрасан?!
Набираси:
— Менимча, 20 ёшгача юрсам керак....
Бувиси:
— Кейин-чи???
— Турмушга чиқиб кетаман, бувижон!
Маст-аласт одам оёқда зўрға юриб кетяпти. Бир қадам олдинга, уч қадам орқага қадам ташлармиш...
Орқасидан кузатиб кетаётган қари онахонни раҳми келиб:
— Болажоним, орқа билан юрақолгин! Тезроқ уйингга етиб оласан!!! - дермиш.
Орқасидан кузатиб кетаётган қари онахонни раҳми келиб:
— Болажоним, орқа билан юрақолгин! Тезроқ уйингга етиб оласан!!! - дермиш.
Бир кампир никоҳ тўйларда нуқул бўйдоқ йигитларни ёнига келиб:
— Кейингиси сени навбатинг! - деб юраркан.
Уни набираси ҳам бувисини одатини ўрганиб олиб:
— Сиз кейингиси, энди навбат сизга! - деб юрадиган бўлиб қолибди. Фақат бу гапини жанозаларда айтар экан...
— Кейингиси сени навбатинг! - деб юраркан.
Уни набираси ҳам бувисини одатини ўрганиб олиб:
— Сиз кейингиси, энди навбат сизга! - деб юрадиган бўлиб қолибди. Фақат бу гапини жанозаларда айтар экан...
Автобусга чиқган ёшлар қарияларга жой бермаслик учун бири ўзини ухлаганликка солса, иккинчиси умуман ўтирмайди, учинчиси эса арендага машина танлаб ўтиришади.
Автобусда бир қари кампир сочларини ўстириб олган ўсмир йигитга қараб:
— Қизим, мана шу пулни ҳайдовчига узатиб юборгин.
— Мен қиз бола эмасман!
— Вой, мақтанишга топган нарсангни қара...
— Қизим, мана шу пулни ҳайдовчига узатиб юборгин.
— Мен қиз бола эмасман!
— Вой, мақтанишга топган нарсангни қара...
Қари кампирни эри кўчадан келиб:
— Яхши қиз, танишсак бўладими? - деса, кампир:
— Қимизни кўпайтириб юборибсиз-ку чол! - дермиш.
— Яхши қиз, танишсак бўладими? - деса, кампир:
— Қимизни кўпайтириб юборибсиз-ку чол! - дермиш.
Бир аскар бувисига хат ёзибди:
"Меҳрибон бувижоним! Сизни кўргани бориш учун рухсат сўрадим. Лекин беришмади. Уйда бирор арзирли сабаб бўлмаса, бизларга уйга рухсат бермас экан.
Шу сабаб, конвертга қўшиб, посылка жўнатяпман. Посылка ичида граната бор. Шу гранатани симини тортсангиз, мен уйга бориб-келардим".
"Меҳрибон бувижоним! Сизни кўргани бориш учун рухсат сўрадим. Лекин беришмади. Уйда бирор арзирли сабаб бўлмаса, бизларга уйга рухсат бермас экан.
Шу сабаб, конвертга қўшиб, посылка жўнатяпман. Посылка ичида граната бор. Шу гранатани симини тортсангиз, мен уйга бориб-келардим".
