Қариялар ҳақида латифалар

Ўлим тўшагида ётган қария набирасига васият қилибди:
— Набирагинам! Сенга битта катта ферма, учта уй, иккита далаҳовли, бешта дўконни мерос қолдираман.
Набираси шошилиб:
— Қаерда буважон, қаерда?, - деб сўраса,
— Телефонимдаги "МояФерма" ўйинида!, - дермиш қария.
Икки кампир суҳбати:
— Биласанми Шарапат ёш чиройли гўзал қизлик давримизда докторга борсак ечинтириб текширишар
эди.
— Ҳа-а, Махпират эсингда экан-а?? Ҳозир докторга борсак эшикни тагида дори ёзиб бериб
қайтаришади-я?!
Доимгидек уч ака-ука ботирларни ўлим тўшагидаман деб ўйлаган чол ҳузурига чақирди.
Кичик ўғлини қўлига чўп бериб синдир, деди.
Кичик ўғил чўпни синдирди.
Отахон ўртанча ўғлига синган икки бўлак чўпни бериб:
— Синдир, деди.
Ўртанча ўғил чўпни синдирди.
Навбат Катта ўғилга келди.
Катта ўғил қийналмай чўпларни синдирди.
Отахонни бошидан тутуни чиқиб бақирди. 1000 йиллик ривоятни белига тепдинг аҳмоқ ўғил.
"Фастумгель" болалигимда, ёшлигимда ва ҳозир ҳам доимий ҳамроҳим. Бечора кампир, эллик йилдан бери бел оғриғидан қутилолмаётган экан. Хола мазь эмас, қўй ёғи бўлганида ҳам шу вақтгача тузатиб юборарди...
— Бобо ухлаяпсизми?
— Йўқ, нима эди?
— 5000 сўм беринг...
— Ухлаяпман ўғлим, ухлаяпман..!
Бир таксист қоронғида уйига қайтаётса, бир кампир тўхтатиб:
— Ўғлим мени қабристонга обориб қўй, - деса
Таксист ўзига ўзи:
— Бу арвоҳми ёки одамми?
Йўқ йўлим бошқа томонга деб кетибди. Oзгина юриб қараса, кампир ёнида югуриб кeтаётганмиш. Tезрок ҳайдаб кўрса, тенгма-тенг кетаётганмуш. Таксист бу арвоҳ авария қилиб мендан аламини олмоқчи деб, машинани тўхтатиб, эшикларини қулфлаб, кўзини юмиб ўтирса.
Бир пайт ўзини озгина ростлаган кампир ойнани тақиллатиб:
— Эшигингни оч кўйлагимни эшигинг қисиб қолди, - дермиш.
"Одно"да севишиб қолганларни телефондаги суҳбати:
— Салом, сиз "одно"даги "Жажжигина қизалоқ адасини эркаси" мисиз???
— Ҳа, менман(паст овозда пичирлаб)
— Мен, Фарҳод акангизман танидингизми? Телефон номерингизни бергандиз.
— Танидим(пичирлаб)
— Нега пичирлаб паст овозда гапираяпсиз???
— Вой, ёнимда неварам ухлаётганди, уйғониб кетмасин, - дермиш
70га кирган отахон дуо қилиб сўраяпти:
— Менга куч кувват бер, тўғри йўл кўрсат, - деса.
Буни эшитган кампири:
— Куч қувват сўрайверинг, тўғри йўлга ўзим бошлийман, - дебди
— Бувижон, нега кўзойнак тақасиз?
— Кўзойнак тақмасам яхши кўролмайман-да, қўзичоғим.
— Бўлмаса, кўзойнагингизни тақмай туринг, қўзичоғингиз дастурхондаги конфетлардан еб тўйиб олсин.
Бир чол кампири билан бозорга борибди.
Чол: — Сенга ўзим бир бош оёқ кийим оберай.
Кампир — Ҳоп, дадаси.
Чол сотувчи жувонни олдига бориб:
— Қизим бу кўйлакларинг неча пул?
Сотувчи: — 30 000
Чол: — Ҳа, яхши. ааа, бу лозимингчи?
Сотувчи: — 40 000
Чол: — Эхе, бу қизим қиммат айтдинку. Қизим бундай қиламиз кўйлагинг яхши экан, майли кўйлагингни кўтарамиз, лозимингни туширамиз. Қанчага берасан?
Шунда кампир:
— Ҳай, яшамагур чол-а