Ёшлар ҳақида латифалар

Шогирд устозидан сўради:
— Устоз, нега мен 2 йилдан бери ўқишга кира олмаяпман? Бунинг синоати недир?
Устоз чуқур ўйга толди ва вазминлик билан жавоб сўради:
— Сен қуёшнинг тоғлар ортидан секин-асталик билан чиқишини, майсалар устидаги қировни қитиқлаб эритиб, тиниқ шабнам томчиларига айлантиришини кузатасанми?
— Албатта, устоз.
— Тоғдан шарқираб, оламга шовқин солиб тушаётган шаршаранинг, дарёда сокин мавжланаётган сувнинг сўзларига қулоқ соласанми?
— Шубҳасиз, устоз.
— Кумуш қадаҳга тўлдириб қуйилган майнинг юзида ўз аксингни кўрганда чуқур ўйга толасанми? Ҳаётнинг маъноси ҳақида фикр юритасанми?
— Жуда ҳам кўп марта, устоз.
— Ойдек сулув гўзалнинг кўксига бошингни қўйиб, унинг ҳар бир юрак уришида намоён бўлган муҳаббатни вужудингда хис қиласанми?
— Деярли ҳар куни, устоз.
— Ҳаа, аҳмоқ, калтафаҳм! Вақтингни бунақа бекорчи нарсаларга сарфламасдан кетингни бир жойга қўйиб, қунт билан ўқиганингда аллақачон талаба бўлиб юрган бўлардинг! деган экан.
Икки дугона суҳбатидан
— Босадигани учта бўлиши керак. Сенда эса кам экан. Ҳайдаб бўлмайди буни.
— Менда автомат.
— Қўрқитмоқчимисан?!
Профессор талабага:
— XV асрда яшаган буюк олимлар тўғрисида бирор маълумот айта оласизми?
Талаба:
— Албатта! Уларни барчаси аллақачон вафот этишган.
Дўстини кўргани шифохонага борган йигит дўстига далда бериб, кўнглини кўтариб гапираверибди.
Бир пайт касал дўстини аҳволи ёмонлаша бошлабди.
Йигит ҳайрон бўлиб қараб турса, касал дўсти стол устидан қоғоз, ручка олиб унга ёзибди:
"Падарингга лаънат! Ҳаво келадиган шланкани устига ўтириб олдинг! Тур!"
Яхши тарбияли бир қиз паркда скамейкага ўтириб, китоб ўқиётса, олдига дайди киши келиб:
— Уялмайсизми?! - дебди.
— Мен тарбияли қизман. Нима деяпсиз? - деса, дайди киши:
— Тарбияли одамлар бировни краватига ўтириб олишмайди, - дебди.
2 та талаба учрашиб қолибди:
— Кеча нега автобусни орқасидан югуриб кетаётгандинг?
— Автобусга пулни тежамоқчи бўлдим.
— Тоза ҳавода миямиз яхши ишлаши ростми дўстим?
— Билмадим. Бу йил институтга кириб кетсам кейин аниқ айтаман.
— Кўпчилик ёшлар Интернетдан чиқиб кета олишмаяпти.
— Нега? Нима ҳалақит беряпти?
— Буни хоҳлашмаяпти.
Манзилга етиб келган йигит ҳайдовчидан сўрабди:
— Нечи пул бўлади?
— 4000, - дебди ҳайдовчи.
Йигит 2000 берибди.
— Нега 2000? Қолган ярми-чи? - деса, йигит:
— Машинада сиз ҳам келдингиз-ку! - дермиш.
Тренировка залида:
— Қизлар мени орқамдан югуриб юришлари учун "қаерга ишлашим" керак?
— Чўнтакка ишлашингиз керак.