Дугоналар ҳақида латифалар
— Анави аёл машинасини ойнасидан сим тиқяпти, эшикини очаман деб, - дебди.
Йигит бўлса:
— Эшиги беркилиб қолган экан, мен айтдим. Шу кулгилими? - деса, эркак яна кулиб:
— Машинани ичида дугонаси бор экан, симни қайси томонга тиқишни кўрсатяпти, - дермиш.
— Маошингни олгин, кўрсатаман!
— Йигитим менга тилла узук совға қилди.
— Ажойиб-ку. Табриклайман!
— У менга яна машина ҳам совға қилди.
— Ажойиб-ку. Табриклайман!
— Ўзингда нима янгиликлар?
— Этика курсларига қатнашяпман. "Алдама, тентак" сўзини ўрнига "Ажойиб-ку. Табриклайман!" дейишни ўрганиб олдим.
Ҳалига аёл кичкина ўғлига:
— Болам, холажонингни ўпиб қўймайсанми? – деса, болакай:
— Йўқ, - дебди.
— Нега ўғлим? – деб сўрабди онаси.
Болакай:
— Ҳозир адам ўпиб қўйган эдилар, холадан шапалоқ еб олдилар, - дермиш.
— Дугонажон, кечаси "Гап"га боришга эрингдан қандай қилиб рухсат олдинг?
— Буни йўли осон! Кўпикли ванна қилиб бердим-да, чиқиб кетдим.
— У шунга кўндими?
— Кўпикни қурилиш моллари дўконидан сотиб олгандим-да!
— Эримнинг омади юришгани-юришган. Кечагина ҳаётини суғурта қилдирган эди. Бугун бошига ғишт тушиб касалхонада беҳуш ётибди...
— Қалайсан? Лабингга нима қилди?
— Ари чақди.
— Ари чаққанга ўхшамайди-ку?!
— Ойим арини таёқ билан ургандилар...
— Нега? Нима бўлди?
— Гўзаллик салонига 300 минг сўрагандим.
— Бермадими?
— Менга тикилиб қараб турди-да, 500 минг берди!
Дугоналардан бири яхши йигит билан танишиб турмушга чиқиб, асал ойига кетибди.
Бир неча кундан кейин ундан хат келибди: "Дугонажон, тақдиринг ўз қўлингда, аммо мушукни ҳозироқ қўйиб юбор!".
— Эримни қара! Вақт алламаҳал бўлди, ҳалигича қаерлардадир маст бўлиб санғиб юрибди.
— Мени эримдан ўрнак олса бўлмайдими?! Уни аллақачон олиб келиб ташлашган...