Afandi haqida latifalar
Afandi temirchilik qilar ekan. Bir kuni qizigan temirni olib, bolg‘alayman deb tursa, boy kelibdi-da, temirga qarab:
— Temirni qiziganini qara, ushlasang qo‘ling yopishib qolsa kerak-a?
— Boy buva, agar hozir bitta tilla tanga bersangiz, qo‘limga olib tilimga ham tegizishim mumkin.
— Yo‘g‘eye, mana ol tilla tanga, deb bitta tilla tanga bersa.
Afandi tilla tangani qo‘liga olib, keyin tiliga tekkizibdi-da, cho‘ntagiga solib qo‘yibdi.
— Temirni qiziganini qara, ushlasang qo‘ling yopishib qolsa kerak-a?
— Boy buva, agar hozir bitta tilla tanga bersangiz, qo‘limga olib tilimga ham tegizishim mumkin.
— Yo‘g‘eye, mana ol tilla tanga, deb bitta tilla tanga bersa.
Afandi tilla tangani qo‘liga olib, keyin tiliga tekkizibdi-da, cho‘ntagiga solib qo‘yibdi.
Afandining yoshlikdan birga o‘sgan do‘sti bor edi. Yillar o‘tib shu do‘sti katta mansabga ko‘tarildi. Afandi uni amaldorlik lavozimi bilan tabriklash uchun mahkamaga kirib bordi. Do‘sti Afandi bilan ko‘rishish o‘rniga:
— Sen kimsan, nima ish bilan kelding!— deb do‘q urdi.
— Meni tanimaysanmi, yoshlikda yong‘oq o‘ynab o‘sgan do‘sting bo‘laman. Seni ko‘r bo‘lib qolibdi deb eshitib, ko‘ngil so‘ragani keldim,— dedi Afandi.
— Sen kimsan, nima ish bilan kelding!— deb do‘q urdi.
— Meni tanimaysanmi, yoshlikda yong‘oq o‘ynab o‘sgan do‘sting bo‘laman. Seni ko‘r bo‘lib qolibdi deb eshitib, ko‘ngil so‘ragani keldim,— dedi Afandi.
Afandi bir oshnasi bilan o‘rik sotib oldi. Sherigi Afandini uyaltirmoqchi bo‘ldi-da, o‘rik yeb turib o‘z danaklarini ham Afandinikiga qo‘sha berdi. Oxiri danaklarni ko‘rsatib dedi:
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
Bir bemor Afandiga - hasrat qildi:
— O‘zimni ikkita doktorga ko‘rsatgan edim, ikkalasi ikki hil maslahat berdi, biri dengizga bor deydi, ikkinchisi piyoda yur deydi.
— Unda dengizga piyoda bora qoling,— dyedi Afandi.
— O‘zimni ikkita doktorga ko‘rsatgan edim, ikkalasi ikki hil maslahat berdi, biri dengizga bor deydi, ikkinchisi piyoda yur deydi.
— Unda dengizga piyoda bora qoling,— dyedi Afandi.
Bir kuni afandi manti yegisi kelib, oshxonadan manti xarid qilib, endi yemoqchi bo‘lib tishlagan ekan, issiq manti lablarini kuydiribdi. Mantini olib devorga otibdi va so‘ka boshlabdi:
— La’nati, labimni kuydirding, - debdi. Manti tugilgan joyidan ochilib ketibdi. Afandi darg‘azab bo‘lib:
— Labimni kuydirib, yana kuladi bu! - desa, mantini yog‘i oqibdi. Afandi:
— So‘ksam yig‘laydi yana, - dermish.
— La’nati, labimni kuydirding, - debdi. Manti tugilgan joyidan ochilib ketibdi. Afandi darg‘azab bo‘lib:
— Labimni kuydirib, yana kuladi bu! - desa, mantini yog‘i oqibdi. Afandi:
— So‘ksam yig‘laydi yana, - dermish.
Bir kuni afandi manti yegisi kelib, oshxonadan manti xarid qilib, endi yemoqchi bo‘lib tishlagan ekan, issiq manti lablarini kuydiribdi. Mantini olib devorga otibdi va so‘ka boshlabdi:
— La’nati, labimni kuydirding, - debdi. Manti tugilgan joyidan ochilib ketibdi. Afandi darg‘azab bo‘lib:
— Labimni kuydirib, yana kuladi bu! - desa, mantini yog‘i oqibdi. Afandi:
— So‘ksam yig‘laydi yana, - dermish.
— La’nati, labimni kuydirding, - debdi. Manti tugilgan joyidan ochilib ketibdi. Afandi darg‘azab bo‘lib:
— Labimni kuydirib, yana kuladi bu! - desa, mantini yog‘i oqibdi. Afandi:
— So‘ksam yig‘laydi yana, - dermish.
Bir kuni afandini onasi qo‘liga ovqat berib:
— Qo‘shnimizga tashlab chiq! Faqat to‘kib yuborma! - debdi.
Afandi ko‘chaga chiqibdi-yu, qoqilib, ovqatni to‘kib yuboribdi. Tashqari qorong‘u ekan.
Uyga qaytib kirsa, onasi:
— Ha, ovqatni to‘kdingmi? - desa,
Afandi:
— Yo‘q, faqat kosamni topa olmayapman, - dermish.
— Qo‘shnimizga tashlab chiq! Faqat to‘kib yuborma! - debdi.
Afandi ko‘chaga chiqibdi-yu, qoqilib, ovqatni to‘kib yuboribdi. Tashqari qorong‘u ekan.
Uyga qaytib kirsa, onasi:
— Ha, ovqatni to‘kdingmi? - desa,
Afandi:
— Yo‘q, faqat kosamni topa olmayapman, - dermish.
Xo‘ja Nasriddin bo‘yoqchi edi. Bir mahmadona gazlama ko‘tarib kelib:
— Mana shu matoni dunyoda yo‘q rangga bo‘yab bering, - debdi.
Xo‘ja Nasriddin hayron bo‘lib:
— Qaysi rangga? – deb so‘rabdi.
— Qizil, qora, yashil, ko‘k, sariq ranglardan boshqasiga, xullas dunyoda yo‘q rangga bo‘yab bering. Xo‘ja Nasriddin gap nimadaligini darrov tushunib:
— Mayli, bajaramiz, - dedi.
Yigit:
— Qachon kelay? – deb so‘radi.
— Dunyoda yo‘q kuni keling: dushanba, seshanba, chorshanba, payshanba, juma, shanba, yakshanbadan boshqa – haftshanba kuni kelavering, - deb javob qildi.
— Mana shu matoni dunyoda yo‘q rangga bo‘yab bering, - debdi.
Xo‘ja Nasriddin hayron bo‘lib:
— Qaysi rangga? – deb so‘rabdi.
— Qizil, qora, yashil, ko‘k, sariq ranglardan boshqasiga, xullas dunyoda yo‘q rangga bo‘yab bering. Xo‘ja Nasriddin gap nimadaligini darrov tushunib:
— Mayli, bajaramiz, - dedi.
Yigit:
— Qachon kelay? – deb so‘radi.
— Dunyoda yo‘q kuni keling: dushanba, seshanba, chorshanba, payshanba, juma, shanba, yakshanbadan boshqa – haftshanba kuni kelavering, - deb javob qildi.
Afandi bir xasis oshnasinikiga borgan edi, oshnasi oldiga ikkita issiq non bilan bir piyola asal qo‘ydi. Afandi asalni pichog‘i bilan kesib, nonning orasiga qo‘yib yeya berdi. Xasis oshnasi qarasa, Afandi asalning hammasini yeb qo‘yadigan ko‘rinadi.
— Afandi, asalning hammasini yesalar ham mayli-ku, lekin kuchlilik qilib yurak-bag‘ringizni o‘rtab yuborar deyman,— dedi.
Afandi pichog‘ining uchiga asaldan katta bir bo‘lagini sanchib olar ekan, javob berdi:
— To‘g‘ri aytadilar, lekin bir xolis odam bo‘lsa kimning yuragi o‘rtanayotganini aytib berar edi.
— Afandi, asalning hammasini yesalar ham mayli-ku, lekin kuchlilik qilib yurak-bag‘ringizni o‘rtab yuborar deyman,— dedi.
Afandi pichog‘ining uchiga asaldan katta bir bo‘lagini sanchib olar ekan, javob berdi:
— To‘g‘ri aytadilar, lekin bir xolis odam bo‘lsa kimning yuragi o‘rtanayotganini aytib berar edi.
Afandining uyiga o‘g‘ri kirgan ekan. Afandi sandiq ichiga berkinib olibdi. O‘g‘ri uyni axtarib, qo‘lga kirgudek hech narsa topmay, sandiqni ochib qarasa, Afandini ko‘rib qolibdi. O‘g‘ri:
— Sandiqning ichida nima qilib yotibsiz?— desa, Afandi:
— Uyda senbop hech narsa yo‘q, shunga xijolat bo‘lganimdan berkinib oldim,— degan ekan Afandi.
— Sandiqning ichida nima qilib yotibsiz?— desa, Afandi:
— Uyda senbop hech narsa yo‘q, shunga xijolat bo‘lganimdan berkinib oldim,— degan ekan Afandi.
