— Нега беҳаё сайтда ўтирибсиз?
Йигит:
— Нима деяпсан? Бу сени инстаграминг-ку!
— Салом дўстим! Ўзгариб кетибсан. Нима иш қиляпсан?
— Менми? Тадбиркорман.
— Тадбиркор? Ўх-ў, зўр-ку! Айнан қандай тадбиркорсан?
— Оч қолмаслик чора-тадбирларини қидириб топаман.
Биринчидан: Интернетни ўчириш керак.
Иккинчидан: Ишлаш учун кўчага чиқиш керак.
— Ҳа, қаёққа йўл олдингиз?
— Бозордан от сотиб оламан, - дебди эри.
— Худо хоҳласа денг адаси! – дебди хотини.
Эри бўлса:
— Пулим бор. Бозорга кетяпман. Худо хоҳласа ҳам, хоҳламаса ҳам аниқ от оламан, - деб бозорга кетибди.
Бозорда юриб-юриб бир отни танлабди-да, чўнтагига қўлини солса, пуллар йўқ эмиш.
Уйга бўш қайтган эридан хотини:
— От қани адаси? – деб сўраса, эри:
— Худо хоҳласа кисавурлар ўғирлаб кетишди, - дермиш.
— Шу гап ростми, айрим аёллар машинани эркаклардан яхши бошқарар эмиш?
Инструктор:
— Йўқ, унақа эмас. Айрим эркаклар хотинлардан баттар бошқаради машинани.
Фаҳмлашимча “катта креслода” ўтирганлар бу иборани жуда яхши ўзлаштирганга ўхшашади.
— Тезроқ бўлсангиз-чи! Орқамдан ҳамкасбларингиз қувлаб келишяпти.
Даллол:
— Сизга битта компьютер, Артелдан баракали кир ювиш машинаси ва газ плитаси бераман. Ўйинни шу ерда тўхтатасизми? – дебди.
Йигит кўп ҳам ўйламасдан:
— Ака, компьютер билан кир ювиш машинаси керак эмас. Қишлоғимизда свет йўқ, газ плитаси ҳам керак эмас. Унга ёқадиган газимиз йўқ. Яхши, шу совғаларни ўрнига бир машина ўтин беринг. Оилам билан қишдан эсон-омон чиқиб олардим. Бир мошина ўтинга ўйинни тўхтатган бўлардим... – деган экан.