Ит етаклаб келаётган кишидан бир ўткинчи сўради:
— Итингизни зоти қанақа?
— Полициячи ит, - жавоб берди эгаси.
— Лекин кўринишидан умуман ўхшамайди-ку!? – дебди яна қизиқувчан одам.
— Буни ҳеч ким пайқамаслиги керак. Чунки итим махфий полициячи, - жавоб берибди ит эгаси.
— Итингизни зоти қанақа?
— Полициячи ит, - жавоб берди эгаси.
— Лекин кўринишидан умуман ўхшамайди-ку!? – дебди яна қизиқувчан одам.
— Буни ҳеч ким пайқамаслиги керак. Чунки итим махфий полициячи, - жавоб берибди ит эгаси.
Бир киши таниш врачдан сўраган экан:
— Нима учун беморларингдан нонуштага нима еганини сўрайсан?
Врач:
— Шунга қараб беморимнинг ҳамёни бақувватми-йўқми шуни билиб оламан-да!
— Нима учун беморларингдан нонуштага нима еганини сўрайсан?
Врач:
— Шунга қараб беморимнинг ҳамёни бақувватми-йўқми шуни билиб оламан-да!
Бир одам радиога телефон қилибди:
— Алло, бу радиоми?
— Ҳа, радио!
— Саломларингиз бўлса марҳамат йўлланг.
— Мени бир илтимосим бор эди. Ҳовлимдаги супада майизлар бор. Уларни қуёшда қуритяпман. Радиони супамга қўйиб бозорга кетсам, келгунимча ҳар замонда қушларга “кишт-кишт” деб тура оласизларми...?!
— Алло, бу радиоми?
— Ҳа, радио!
— Саломларингиз бўлса марҳамат йўлланг.
— Мени бир илтимосим бор эди. Ҳовлимдаги супада майизлар бор. Уларни қуёшда қуритяпман. Радиони супамга қўйиб бозорга кетсам, келгунимча ҳар замонда қушларга “кишт-кишт” деб тура оласизларми...?!
Ички ишлар бўлимига келган эркак милиция ходимига мурожат қилди:
— Тунда бизнинг уйга ўғриликка кирган жиноятчи билан гаплашсам бўладими?
— Нимани гаплашасиз?
— Хотинимга билдирмай тунда қандай қилиб уйимизга кирганини сўраб олмоқчиман.
— Тунда бизнинг уйга ўғриликка кирган жиноятчи билан гаплашсам бўладими?
— Нимани гаплашасиз?
— Хотинимга билдирмай тунда қандай қилиб уйимизга кирганини сўраб олмоқчиман.
Шоҳ уйида катта базм берибди. Базм авжига чиққанда шоҳ Афандини ёнига чақириб дебди:
— Ҳозир ҳаммани олдида менга қараб “Сиз жуда-ям ақлли подшоҳсиз” дейсан.
Афанди:
— Ахир сиз жуда-ям ақилли подшоҳсиз-ку, - деган экан, подшоҳ бу фикридан қайтиб, Афандини донолигига тасанно айтибди.
— Ҳозир ҳаммани олдида менга қараб “Сиз жуда-ям ақлли подшоҳсиз” дейсан.
Афанди:
— Ахир сиз жуда-ям ақилли подшоҳсиз-ку, - деган экан, подшоҳ бу фикридан қайтиб, Афандини донолигига тасанно айтибди.
— Ўртоқ, мени ҳам кутиб тур, бирга борамиз.
— Кутолмайман. Бирга ошим бор.
— Кутолмайман. Бирга ошим бор.
Икки футбол муҳлисининг суҳбати:
— Биласанми, боксчиларимиз зўрда! Ҳеч ким уларни енга олмайди. Уларни футбол майдонига туширсакмикан?!
— Аҳмоқмисан? Улар футбол ўйнашни билмайдику!?
— Нима фарқи бор? Футболчиларимиз ҳам билмайди...
— Биласанми, боксчиларимиз зўрда! Ҳеч ким уларни енга олмайди. Уларни футбол майдонига туширсакмикан?!
— Аҳмоқмисан? Улар футбол ўйнашни билмайдику!?
— Нима фарқи бор? Футболчиларимиз ҳам билмайди...
Қуён ўрмондан кетаётса, йўлда арслон ётганмиш.
— Нима қилиб ётибсиз бу ерда? – сўрабди қуён.
— Дам олиб ётибман, - дебди арслон.
Қуён ортига қайтиб келаётса, арслон ҳалиям ўша ерда ётибди...
Ҳайрон бўлиб ундан яна сўрабди:
— Ҳалиям ётибсизми? Нима қиляпсиз ўзи бу ерда?
Арслон чидай олмай йиғлаб дебди:
— Қопқонга тушиб қолганман. Ёрдам бер!
Қуён:
— Нарироқ ётсанг бўлмайдими!? – деб арслонни бир тепиб ўтиб кетган экан.
— Нима қилиб ётибсиз бу ерда? – сўрабди қуён.
— Дам олиб ётибман, - дебди арслон.
Қуён ортига қайтиб келаётса, арслон ҳалиям ўша ерда ётибди...
Ҳайрон бўлиб ундан яна сўрабди:
— Ҳалиям ётибсизми? Нима қиляпсиз ўзи бу ерда?
Арслон чидай олмай йиғлаб дебди:
— Қопқонга тушиб қолганман. Ёрдам бер!
Қуён:
— Нарироқ ётсанг бўлмайдими!? – деб арслонни бир тепиб ўтиб кетган экан.
— Кеча хотиним нақд фариштанинг ўзгинаси айланди...!
— Қанақасига?
— Футбол ўйинини финали бошланишига 5 дақиқа қолганида ухлаб қолди.
— Қанақасига?
— Футбол ўйинини финали бошланишига 5 дақиқа қолганида ухлаб қолди.
