— Салом холажон! Акбар уйдами, - деб сўраса,
— Ҳа уйда! Лекин овқатланяпти. Балки сен ҳам овқатланишни хоҳларсан, - дебди.
— Ҳа хоҳлайман, - деса,
— Бўпти, унда сен ҳам уйингга бориб овқатингни егин, кейин келарсан, - дермиш.
— Мени иккита фарзандим бор!
— Майли, у ҳолда ўтириб дам олаверинг!
Шунда биринчи эшшак иккинчисига қараб:
— Қара, биздан ҳам териси қалин жониворлар бор экан-а? - дермиш.
— Сиз ишдан бўшадингиз! - деса, ишчи:
— Бўшадингиз??? Ғалати...!? Қулларни сотиб юборишар эди-ку?!
— Нимадан шикоятиз бор?
— Шу десангиз, тишим жуда ёмон оғрияпти.
— Ие, сизни гинекологик кўрикдан ўтказдим-ку? Нега тишим оғрияпти демадингиз?
— Тишимни илдизини қидиряпсиз деб ўйлабман-да!!!
— Йигирмата жанжалга, дугонажон...
— Вой, росса қиммат экан-да!?
Бир киши сўрабди:
— Афанди, нега нуқул бойни хатларини бепул ёзиб берасан? Ахир у сенга ҳақ тўламайди-ку?!
Афанди дебди:
— Агар бойни хатларини ёзиб бермасам, у менга кўп пул тўлай бошлайдими???
— Қалбим оғрияпти, қалбим оғрияпти, - деб йиқила бошласа, дўсти:
— Қанчалар гўзал сўзлар...! - деб қараб тураверибди.
Нарироқда бошқа дўсти тушуниб қолиб:
— Эй аҳмоқ, бор "Тез ёрдам" чақир! - дермиш.
Тўй тугагач, куёв гўшангага кирмасдан, ташқарида хафа бўлиб ўтирган экан, дадаси:
— Ҳа ўғлим, нимага ташқарида ўтирибсан, келинни ёнига кирмайсанми? - деса,
— Кирмайман, - деб бақирибди.
— Нега кирмайсан, - деса, ўғли:
— Ош еганлар кирақолсин, - дермиш.