Афанди ҳақида латифалар
Афанди темирчилик қилар экан. Бир куни қизиган темирни олиб, болғалайман деб турса, бой келибди-да, темирга қараб:
— Темирни қизиганини қара, ушласанг қўлинг ёпишиб қолса керак-а?
— Бой бува, агар ҳозир битта тилла танга берсангиз, қўлимга олиб тилимга ҳам тегизишим мумкин.
— Йўғее, мана ол тилла танга, деб битта тилла танга берса.
Афанди тилла тангани қўлига олиб, кейин тилига теккизибди-да, чўнтагига солиб қўйибди.
— Темирни қизиганини қара, ушласанг қўлинг ёпишиб қолса керак-а?
— Бой бува, агар ҳозир битта тилла танга берсангиз, қўлимга олиб тилимга ҳам тегизишим мумкин.
— Йўғее, мана ол тилла танга, деб битта тилла танга берса.
Афанди тилла тангани қўлига олиб, кейин тилига теккизибди-да, чўнтагига солиб қўйибди.
Афандининг ёшликдан бирга ўсган дўсти бор эди. Йиллар ўтиб шу дўсти катта мансабга кўтарилди. Афанди уни амалдорлик лавозими билан табриклаш учун маҳкамага кириб борди. Дўсти Афанди билан кўришиш ўрнига:
— Сен кимсан, нима иш билан келдинг!— деб дўқ урди.
— Мени танимайсанми, ёшликда ёнғоқ ўйнаб ўсган дўстинг бўламан. Сени кўр бўлиб қолибди деб эшитиб, кўнгил сўрагани келдим,— деди Афанди.
— Сен кимсан, нима иш билан келдинг!— деб дўқ урди.
— Мени танимайсанми, ёшликда ёнғоқ ўйнаб ўсган дўстинг бўламан. Сени кўр бўлиб қолибди деб эшитиб, кўнгил сўрагани келдим,— деди Афанди.
Афанди бир ошнаси билан ўрик сотиб олди. Шериги Афандини уялтирмоқчи бўлди-да, ўрик еб туриб ўз данакларини ҳам Афандиникига қўша берди. Охири данакларни кўрсатиб деди:
— Афанди, ўрик ейишга жуда чаққон экансиз, бирпасда шунча данак қилдингиз?
— Ўрик ейишга мендан ҳам сиз уста экансиз — деди Афанди,— ўрикни данак-панаги билан ютар экансиз.
— Афанди, ўрик ейишга жуда чаққон экансиз, бирпасда шунча данак қилдингиз?
— Ўрик ейишга мендан ҳам сиз уста экансиз — деди Афанди,— ўрикни данак-панаги билан ютар экансиз.
Бир бемор Афандига - ҳасрат қилди:
— Ўзимни иккита докторга кўрсатган эдим, иккаласи икки ҳил маслаҳат берди, бири денгизга бор дейди, иккинчиси пиёда юр дейди.
— Унда денгизга пиёда бора қолинг,— деди Афанди.
— Ўзимни иккита докторга кўрсатган эдим, иккаласи икки ҳил маслаҳат берди, бири денгизга бор дейди, иккинчиси пиёда юр дейди.
— Унда денгизга пиёда бора қолинг,— деди Афанди.
Бир куни афанди манти егиси келиб, ошхонадан манти харид қилиб, энди емоқчи бўлиб тишлаган экан, иссиқ манти лабларини куйдирибди. Мантини олиб деворга отибди ва сўка бошлабди:
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
Бир куни афанди манти егиси келиб, ошхонадан манти харид қилиб, энди емоқчи бўлиб тишлаган экан, иссиқ манти лабларини куйдирибди. Мантини олиб деворга отибди ва сўка бошлабди:
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
Бир куни афандини онаси қўлига овқат бериб:
— Қўшнимизга ташлаб чиқ! Фақат тўкиб юборма! - дебди.
Афанди кўчага чиқибди-ю, қоқилиб, овқатни тўкиб юборибди. Ташқари қоронғу экан.
Уйга қайтиб кирса, онаси:
— Ҳа, овқатни тўкдингми? - деса,
Афанди:
— Йўқ, фақат косамни топа олмаяпман, - дермиш.
— Қўшнимизга ташлаб чиқ! Фақат тўкиб юборма! - дебди.
Афанди кўчага чиқибди-ю, қоқилиб, овқатни тўкиб юборибди. Ташқари қоронғу экан.
Уйга қайтиб кирса, онаси:
— Ҳа, овқатни тўкдингми? - деса,
Афанди:
— Йўқ, фақат косамни топа олмаяпман, - дермиш.
Хўжа Насриддин бўёқчи эди. Бир маҳмадона газлама кўтариб келиб:
— Мана шу матони дунёда йўқ рангга бўяб беринг, - дебди.
Хўжа Насриддин ҳайрон бўлиб:
— Қайси рангга? – деб сўрабди.
— Қизил, қора, яшил, кўк, сариқ ранглардан бошқасига, хуллас дунёда йўқ рангга бўяб беринг. Хўжа Насриддин гап нимадалигини дарров тушуниб:
— Майли, бажарамиз, - деди.
Йигит:
— Қачон келай? – деб сўради.
— Дунёда йўқ куни келинг: душанба, сешанба, чоршанба, пайшанба, жума, шанба, якшанбадан бошқа – ҳафтшанба куни келаверинг, - деб жавоб қилди.
— Мана шу матони дунёда йўқ рангга бўяб беринг, - дебди.
Хўжа Насриддин ҳайрон бўлиб:
— Қайси рангга? – деб сўрабди.
— Қизил, қора, яшил, кўк, сариқ ранглардан бошқасига, хуллас дунёда йўқ рангга бўяб беринг. Хўжа Насриддин гап нимадалигини дарров тушуниб:
— Майли, бажарамиз, - деди.
Йигит:
— Қачон келай? – деб сўради.
— Дунёда йўқ куни келинг: душанба, сешанба, чоршанба, пайшанба, жума, шанба, якшанбадан бошқа – ҳафтшанба куни келаверинг, - деб жавоб қилди.
Афанди бир хасис ошнасиникига борган эди, ошнаси олдига иккита иссиқ нон билан бир пиёла асал қўйди. Афанди асални пичоғи билан кесиб, ноннинг орасига қўйиб ея берди. Хасис ошнаси қараса, Афанди асалнинг ҳаммасини еб қўядиган кўринади.
— Афанди, асалнинг ҳаммасини есалар ҳам майли-ку, лекин кучлилик қилиб юрак-бағрингизни ўртаб юборар дейман,— деди.
Афанди пичоғининг учига асалдан катта бир бўлагини санчиб олар экан, жавоб берди:
— Тўғри айтадилар, лекин бир холис одам бўлса кимнинг юраги ўртанаётганини айтиб берар эди.
— Афанди, асалнинг ҳаммасини есалар ҳам майли-ку, лекин кучлилик қилиб юрак-бағрингизни ўртаб юборар дейман,— деди.
Афанди пичоғининг учига асалдан катта бир бўлагини санчиб олар экан, жавоб берди:
— Тўғри айтадилар, лекин бир холис одам бўлса кимнинг юраги ўртанаётганини айтиб берар эди.
Афандининг уйига ўғри кирган экан. Афанди сандиқ ичига беркиниб олибди. Ўғри уйни ахтариб, қўлга киргудек ҳеч нарса топмай, сандиқни очиб қараса, Афандини кўриб қолибди. Ўғри:
— Сандиқнинг ичида нима қилиб ётибсиз?— деса, Афанди:
— Уйда сенбоп ҳеч нарса йўқ, шунга хижолат бўлганимдан беркиниб олдим,— деган экан Афанди.
— Сандиқнинг ичида нима қилиб ётибсиз?— деса, Афанди:
— Уйда сенбоп ҳеч нарса йўқ, шунга хижолат бўлганимдан беркиниб олдим,— деган экан Афанди.
