Жиноятчилар ҳақида латифалар
Қурилишга ер сўраб келган тадбиркор раҳбарнинг иш столида турган иккита ёзувга кўзи тушибди:
“Чекиш ман этилади” ва “Пора олмайман”.
Тадбиркор секин гап бошлабди:
— Менга ер керак. Тезроқ қурилиш бошламоқчи эдим. Бунга катта миқдорда пул ҳам йиғиб қўйганман... Аммо, аввал сизнинг рухсатингиз керак экан...?
Бу гапни эшитган раҳбар “Чекиш ман этилади” деган ёзувни секин столни тагига олиб қўйибди-да:
— Келинг, аввал чекиб олсак-а? – деган экан.
“Чекиш ман этилади” ва “Пора олмайман”.
Тадбиркор секин гап бошлабди:
— Менга ер керак. Тезроқ қурилиш бошламоқчи эдим. Бунга катта миқдорда пул ҳам йиғиб қўйганман... Аммо, аввал сизнинг рухсатингиз керак экан...?
Бу гапни эшитган раҳбар “Чекиш ман этилади” деган ёзувни секин столни тагига олиб қўйибди-да:
— Келинг, аввал чекиб олсак-а? – деган экан.
Бир куни илонни саккиз оёқ урган экан. Илон милицияга бориб “Мени тўрт киши урди” деб ёзиб берган экан.
Икки дўст аразлашиб қолиб, қозини олдига боришибди.
Қози “Эртага келинглар. Муаммони эртага ечамиз” деб қайтариб юборибди. Қозихонадан чиққан йигитлардан бирининг фикри бузилиб, қозини олдига қайтиб бориб 40 тилла танга пора берибди. Қози ишни унинг фойдасига ҳал қилиб беришга ваъда берибди. Йўлда кетаётган иккинчи дўст ҳам қозига бориб 100 тилла бериб, у ҳам ишни ўз фойдасига ҳал қилиб беришни сўрабди. Қози уни ҳам пулини олиб қолибди.
Эртасига айтилган вақтга дўстлар қозининг ҳузурига боришибди ва ўз муаммоларини ҳал қилиб беришни сўрашибди. Қози уларни эшитибди-ю, бир сўз демай жим ўтираверибди. Бироз вақт ўтгандан кейин биринчи дўстни сабри чидамай қозига берган 40 тилла тангани эслатиб қўйиш мақсадида дебди:
— Қози бува, гапни дангал, қирқиб-қирқиб гапирмайсизми деса, қози:
— Ҳа, қирқиб-қирқиб гапирай десам, дўстингни юзидан ўтолмай турибман-да, - дермиш.
Қози “Эртага келинглар. Муаммони эртага ечамиз” деб қайтариб юборибди. Қозихонадан чиққан йигитлардан бирининг фикри бузилиб, қозини олдига қайтиб бориб 40 тилла танга пора берибди. Қози ишни унинг фойдасига ҳал қилиб беришга ваъда берибди. Йўлда кетаётган иккинчи дўст ҳам қозига бориб 100 тилла бериб, у ҳам ишни ўз фойдасига ҳал қилиб беришни сўрабди. Қози уни ҳам пулини олиб қолибди.
Эртасига айтилган вақтга дўстлар қозининг ҳузурига боришибди ва ўз муаммоларини ҳал қилиб беришни сўрашибди. Қози уларни эшитибди-ю, бир сўз демай жим ўтираверибди. Бироз вақт ўтгандан кейин биринчи дўстни сабри чидамай қозига берган 40 тилла тангани эслатиб қўйиш мақсадида дебди:
— Қози бува, гапни дангал, қирқиб-қирқиб гапирмайсизми деса, қози:
— Ҳа, қирқиб-қирқиб гапирай десам, дўстингни юзидан ўтолмай турибман-да, - дермиш.
— 15 суткани қандай олдинг, деб сўраяпсизми?
Кўчада кетаётган эдим. Иккита милиция ходими келиб:
— Юринг, гувоҳ бўласиз, - дейишди.
Шунда тилим қичиб:
— ЗАГСдан ўтасизларми, - деб юборибман...
Кўчада кетаётган эдим. Иккита милиция ходими келиб:
— Юринг, гувоҳ бўласиз, - дейишди.
Шунда тилим қичиб:
— ЗАГСдан ўтасизларми, - деб юборибман...
Бир отахон чегарадан доим мотоциклда бир қоп олиб ўтаркан. Чегарачилар бошлиғи доим шубҳаланиб уни текширар экан. Аксига олиб қопда оддий қумдан бошқа ҳеч нима йўқ бўларкан. Ҳатто қумни элакдан ҳам ўтказиб кўришибди. Лекин ҳеч нима чиқмапти. Орадан вақт ўтиб божхона бошлиғи нафақага чиқибди. Ҳалиги отахонни топиб бориб:
— Бўлди, мен нафақага чиқдим. Сизни фош қила олмадим. Ўзингиз айтинг энди қопда нима олиб ўтгансиз? - деса, отахон жавоб берибди:
— Қопда оддий қум бор эди холос. Мен мотоцикл ўғрилаб ўтардим.
— Бўлди, мен нафақага чиқдим. Сизни фош қила олмадим. Ўзингиз айтинг энди қопда нима олиб ўтгансиз? - деса, отахон жавоб берибди:
— Қопда оддий қум бор эди холос. Мен мотоцикл ўғрилаб ўтардим.
Бир куни ўғри қўшнисини товуғини ўғирлаб, дарё бўйида сўйиб, патларини тозалаб ўтирганакан, товуқни эгаси келиб қолибди. Ўғри товуқни гўштини сувга ташлаб, патларини қўлига ушлаб олибди.
— Товуғим қани? Нима қилдинг? - деб бақира бошлабди товуқни эгаси. Ўғри бўлса:
— Товуғинг чўмиляпти, мен уни кийимларини ушлаб турибман, - дермиш.
— Товуғим қани? Нима қилдинг? - деб бақира бошлабди товуқни эгаси. Ўғри бўлса:
— Товуғинг чўмиляпти, мен уни кийимларини ушлаб турибман, - дермиш.
Ярим кечаси ўғри бир уйнинг қулфини кесаётган экан. Шу ердан ўтаётган одам, — Нима қиляпсиз?, - деса,
— Мен-ми? Скрипка чаляпман, - дебди ўғри.
— Скрипкангизни овози чиқмаяпти-ку?, - дебди бояги одам. Шунда ўғри:
— Овози эртага чиқади, - дермиш.
— Мен-ми? Скрипка чаляпман, - дебди ўғри.
— Скрипкангизни овози чиқмаяпти-ку?, - дебди бояги одам. Шунда ўғри:
— Овози эртага чиқади, - дермиш.
Врач билан милиция ходими суҳбатлашиб турса, сал нарироқда иккита йигит жанжаллаша бошлабди. Бирини қўлида пичоқ ҳам бор экан. Шунда милиция ходими:
— Мен бориб ажратай. Бўлмаса ҳозир анави одам пичоқни ишлатса, жиноят бўлади. Мен ажратмаганим учун жазолашади. Пулсиз, ишсиз қолиб кетаман, - деса, врач:
— Шошмай тур! – дебди.
Кўп ўтмай уришаётганларлардан бири иккинчисини пичоқлаб қўйибди. Шунда врач:
— Ана, энди борсак бўлади. Пичоқ кўтаргани сеники, жароҳатлангани меники. Иккаламизга ҳам иш бор! – дермиш
— Мен бориб ажратай. Бўлмаса ҳозир анави одам пичоқни ишлатса, жиноят бўлади. Мен ажратмаганим учун жазолашади. Пулсиз, ишсиз қолиб кетаман, - деса, врач:
— Шошмай тур! – дебди.
Кўп ўтмай уришаётганларлардан бири иккинчисини пичоқлаб қўйибди. Шунда врач:
— Ана, энди борсак бўлади. Пичоқ кўтаргани сеники, жароҳатлангани меники. Иккаламизга ҳам иш бор! – дермиш
Олдинлари супермаркетга 2 минг сўм билан кириб, 2 та кола, 3 пачка чипс, 2 қути писта олиб чиқардим.
Ҳозир ҳамма ёққа камера қўйиб ташлашибди...
Ҳозир ҳамма ёққа камера қўйиб ташлашибди...
— Судланувчи, сизни тўртта ҳовлингиз, бешта квартирангиз ва ўнта автомобилингиз бор. Лекин шундаям пора олганингизни тан олмаяпсиз!
— Ўртоқ судья, сиздаям тўртта далаҳовли, бешта ҳовли, олтита квартира ва ўнта машина бор. Айтинчи, сиз порахўрмисиз?
— Ишонтирдингиз. Айбсиз! Озод этилсин!
— Ўртоқ судья, сиздаям тўртта далаҳовли, бешта ҳовли, олтита квартира ва ўнта машина бор. Айтинчи, сиз порахўрмисиз?
— Ишонтирдингиз. Айбсиз! Озод этилсин!
