Қора-юмор ҳақида латифалар
— Адаси, ҳанузгача менга бирор мартта гул сотиб олмагансиз...!
— Ҳали тириксан-ку, хотин...!
— Ҳали тириксан-ку, хотин...!
Йўл ёқасида катта эълон тахтаси турибди ва унда катта-катта ёзув бор:
"Ҳайдовчи, оқ йўл!"
Ҳудди шу тахтани пастроғида кичикроқ эълон:
"Кўприк бузиб ташланган".
"Ҳайдовчи, оқ йўл!"
Ҳудди шу тахтани пастроғида кичикроқ эълон:
"Кўприк бузиб ташланган".
— Нима учун касалнинг олдида шифокорлар лотин тилидаги сўзларни кўп ишлатишади?
— Чунки улар, бемор ўлик тилни тезроқ ўзлаштирсин дейишадида.
— Чунки улар, бемор ўлик тилни тезроқ ўзлаштирсин дейишадида.
Йигит билан қиз ният булоғига боришибди.
Биринчи бўлиб йигит ният қилиб сувга танга ташлабди.
Кейин навбат қизга келибди. Қиз тангани ташлайман деб, ўзи сувга тушиб кетибди.
Шунда йигит:
— Шу ерда ният қилсанг, албатта амалга ошади дейишарди. Рост экан! – дермиш.
Биринчи бўлиб йигит ният қилиб сувга танга ташлабди.
Кейин навбат қизга келибди. Қиз тангани ташлайман деб, ўзи сувга тушиб кетибди.
Шунда йигит:
— Шу ерда ният қилсанг, албатта амалга ошади дейишарди. Рост экан! – дермиш.
Хотин эрдан аразлаб онасиникига кетиб қолди. Лекин кўп ўтмай қайтиб келиб эрига:
— Мени кечиринг, - деб ёлбора бошлади.
Эрнинг фиғони фалакка чиқди:
— Кетиб қолганингни кечиришим мумкин, аммо қайтиб келганингни у дунё, бу дунё кечирмайман!
— Мени кечиринг, - деб ёлбора бошлади.
Эрнинг фиғони фалакка чиқди:
— Кетиб қолганингни кечиришим мумкин, аммо қайтиб келганингни у дунё, бу дунё кечирмайман!
Қиз дадасига қўнғирок қилиб:
— Дада, мени табрикланг! Мен турмушга чиқдим! - деса, дадаси:
— Мени қизиқтирмайди. Кеч кириши билан уйга қайт! - дермиш.
— Дада, мени табрикланг! Мен турмушга чиқдим! - деса, дадаси:
— Мени қизиқтирмайди. Кеч кириши билан уйга қайт! - дермиш.
Бир йигит уйига қўнғироқ қилса, беш ёшли қизи олибди:
— Ойинг қани?
Қизалоқ:
— Тепадаги ётоқхонадалар. Битта амаки билан гаплашиб ўтиришибди, - дебди.
Йигитни ранги ўчиб :
— Ҳозироқ тепага чиқасанда, “Дадам келдилар!” дейсан, кейин менга нима бўлганини айтасан! - деб буюрибди.
Орадан беш дақиқа ўтиб қизалоқ гўшакни олиб:
— Алло! Дада! Ойим зинадан югуриб тушаётиб халатига уралашиб йиқилиб, "Вой-войлаб" ётибдилар. Ҳалиги амаки иккинчи этаждан ўзини ҳовузга ташлаб, сув йўқлиги учун ухлаб қолди, - деса, йигит ҳайрон бўлиб:
— Ие, уйимизда ҳовуз йўқ эди-ю?!
— Дада, ўзингиз қурдирдингиз-ку ҳовузни... - дебди. Йигит баттар ажабланиб:
— Бу ўзи Эшматовлар хонадоними? - деб сўраса, қизалоқ:
— Йўқ, уларники эмас - дебди.
Йигит телефонига терилган рақамларга бир қарабди-да, жилмайиб:
— Узр қизалоқ, адашибман, - деган экан.
— Ойинг қани?
Қизалоқ:
— Тепадаги ётоқхонадалар. Битта амаки билан гаплашиб ўтиришибди, - дебди.
Йигитни ранги ўчиб :
— Ҳозироқ тепага чиқасанда, “Дадам келдилар!” дейсан, кейин менга нима бўлганини айтасан! - деб буюрибди.
Орадан беш дақиқа ўтиб қизалоқ гўшакни олиб:
— Алло! Дада! Ойим зинадан югуриб тушаётиб халатига уралашиб йиқилиб, "Вой-войлаб" ётибдилар. Ҳалиги амаки иккинчи этаждан ўзини ҳовузга ташлаб, сув йўқлиги учун ухлаб қолди, - деса, йигит ҳайрон бўлиб:
— Ие, уйимизда ҳовуз йўқ эди-ю?!
— Дада, ўзингиз қурдирдингиз-ку ҳовузни... - дебди. Йигит баттар ажабланиб:
— Бу ўзи Эшматовлар хонадоними? - деб сўраса, қизалоқ:
— Йўқ, уларники эмас - дебди.
Йигит телефонига терилган рақамларга бир қарабди-да, жилмайиб:
— Узр қизалоқ, адашибман, - деган экан.
Аёли эрига қараб:
— Шу суратдаги болакайни кўряпсизми?
— Ҳа, нима эди?
— Кечқурун шу болани боғчадан олиб келасиз...
— Шу суратдаги болакайни кўряпсизми?
— Ҳа, нима эди?
— Кечқурун шу болани боғчадан олиб келасиз...
Ўт ўчирувчи ёнғин ҳақида хабар берган кишидан сўради:
— Ёнғин бўлаётган жойдан кабоб ҳиди келяптими?
— Йўқ, сезмадим...
— Демак, жабрланганлар йўқ!
— Ёнғин бўлаётган жойдан кабоб ҳиди келяптими?
— Йўқ, сезмадим...
— Демак, жабрланганлар йўқ!
— Азизим мен чиройлиманми?
— Ҳа, чиройлисан!
— Мени севасизми?
— Ҳа, севаман!
— Унда ичишни ташласангизчи?
— Унда кўзимга ялмоғиздек кўринасанда, - дермиш
— Ҳа, чиройлисан!
— Мени севасизми?
— Ҳа, севаман!
— Унда ичишни ташласангизчи?
— Унда кўзимга ялмоғиздек кўринасанда, - дермиш
