Қора-юмор ҳақида латифалар

Бир студент кундалик харажатларга пул топиш учун мардикор бозорга чиқибди. Ўзи кичкина озғин экан, ҳеч ким ишга ёнламабди. Бир пайт қора Мерс келиб тўхтабди. Ичидан учта крутой одамлар тушиб тўғри унинг олдига келиб:
— Сен тўғри келасан, юр иш бор, - деб уни олиб кетибди.
Студентни ҳайвонот боғига олиб боришибди. Ҳайвонот боғи директори:
— Ука сенга 200 минг сўм бераман, ҳайвонот боғига комиссия келаяпти, маймунимиз ўлиб қолганди. Туппа тузук маймунга ўхшайдиган бола экансан, комиссия кетгунча маймуннинг ниқобини кийиб, маймун бўп тур, - дебди.
Студент рози бўлибди.
Комиссия келибди. Студент "бу зўр маймун экан", - ўйласин деб каратега тушиб томоша кўрсатаётганмиш. Комиссия аъзоларидан бири:
— Бу каратист маймун экан, келинглар шер билан уриштирамиз, - дебди.
Шерни маймуннинг қафасига қўйворишибди. Шер студентга ўкириб яқинлаша бошлабди.
Студент бурчакда. Шер яқинлашган сари, студентнинг иштони оғирлашармиш. Ниҳоят шер студентнинг ёнига келиб:
— ўўў, қўрқма братишка, менам ТОШМИда ўқийман, - дермиш
4 та бойвачча дўстлар ҳар куни битта ресторанда битта столда овқатланар экан. Ҳар сафар битта официант хизмат қиларкан.
Улар ҳар сафар вилка, пичоқни беркитиб қаҳвани тўкиб юбориб, официантнинг устидан кулишаркан.
Бир куни официантни чақириб:
— Бизни кечир, сенга кўп беҳурматлик қилдик. Сен бу қилиқларимизга парво ҳам қилмай хизмат қилдинг, -дейишибди.
Официант:
— Бўпти, энди мен ҳам қаҳвага тупурмайман, идишларни унитазда чайқамайман, - дебди.
Афандининг бир ўртоғи касал бўлиб қолди, уни кўргани бориш олдидан хотинидан маслаҳат сўради:
— Касал кўргани борганда нима дейилади?
— Бориб «аҳволингиз қалай?» деб сўрайсиз, у «шукур, яхшиман» дейди, сиз «хайрият» дейсиз, «иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?» деб сўрайсиз, у кўнгли тортган овқатни айтади, сиз «ундан кўпроқ еб туринг, мен ҳам янаги келишимда олиб келаман» дейсиз, қайтар вақтингизда яқин ўртоқларингиз келяпдими» дейсиз, у «ҳа, келяпти» дейди, сиз «хайрият, келиб туришган бўлса яхши, мен ҳам кўриниб қолишса айтиб юбораман» деб келаверасиз, — деди хотини.
Афанди ўртоғиникига борди, у оғир аҳволда ётар эди, Афанди ундан сўради:
— Аҳволингиз қалай?
— Кўриб турибсизку, ўладиган бўлиб қолдим.
— Хайрият, — деган эди, касал ижирғиланди, Афанди сўроқни давом эттирди:
— Иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?
— Ажалнинг уруғини!
— Ушандан кўп-кўп еб туринг, — таскин берди Афанди, — мен ҳам янаги келишимда ундан олиб келаман.
Афандининг бу гапидан асаби бузилган касал тескари қараб олди. Ниҳоят, Афанди яна сўради:
— Мендан бошқа ўртоқларингиз ҳам кўргани келишяптими?
— Ҳа, Азроил келяпти! — деди аччиғланиб касал.
— Хайрият, келгани яхши, мен ҳам кўча-куйда кўриниб қолса, айтиб юбораман,— деб Афанди жўнаб кетди.
— Яхши қиз, сиз билан бугун бирор жойда учрашсак бўладими?
— Келинг, эртага учрашамиз... Бугун эримни туғилган куни эди, болаларни боғчадан олишим керак!
Ёш ҳамшира врач хонасига кириб:
— Чақирдингизми? - дебди.
— Ҳа. 5-палатадаги бемордан қон олдингизми? - сўрабди врач.
— Олдим. Атиги 3 литр чиқди, - дермиш.
— Нега хафасан?
— Телефонимни ўғирлаб кетишди.
— Милицияга бормадингми?
— Бордим, улар олишмапти.
Юз ёшга тўлган кампир ўзини даволовчи врачига деди:
— Эҳ, Султонбой, сизга шу қадар ўрганиб қолгандим… Мабодо… Ўлиб-нетиб қолсангиз,
мени ким даволаркан-а?..
— Сен эчкисан! Истасанг, ҳозир исботлаб бераман.
— Исботла-чи?!
— Челакдан сув ичасан-ми?
— Йўқ!
— Ана кўрдинг-ми? Шохларинг халақит беради-да...!
— Адаси, сизга қандай аёллар кўпроқ ёқади: ақллисими ёки чиройлиси?
— Ахир неча мартта айтганман?! Ҳеч қайсиси ёқмайди, фақат сен ёқасан деб!
Эр хотинига бақирди:
— Тамом, сен билан ажрашаман! Менга хиёнат қилдинг!
— Нега менга бақирасиз? Сизга хиёнат қилмадим! Кеча эътиборингиз учун дугонам Адолатникида тунаганман, тузукми!?
— Ёлғон гапирма, ожиза! Адолатникида кеча мен тунадим, сени у ерда кўрганим йўқ!