— Болам, ўтган йили поччанг ҳам оламдан ўтдилар, - деса. Йигит:
— Чепуха, - дебди. Холаси у русчасига "Ҳудо раҳмат қилсин" дегани бўлса керак-да деб:
— Нима ҳам қилардик болам, бизам "Чепуха" деб ўтирибмиз, - дермиш.
— Мана севги қанчалик азоб эканини кўрдингми?!
— Алло, мен хорижда дам олмоқчиман!
— Қанча пулингиз бор?
— 500 минг!
— Дамингизни олинг!!!
— Сиз Пахтакорга қандай келиб қолдингиз?
— Тасодифан. Тошкентга борганимда мухлисларга дастхат бергандим. Шуларни ичида битта мухлис 5 йиллик шартномани узатса, билмасдан қўл қўйиб берибман.
— Сир бўлмаса, қанча маош ваъда қилишди?
— Маошим ҳафтасига 100 минг сўм. У ҳам бўлса 100 фоиз пластик карточкага тушармиш...!
3 апрелда қўнғироқ қилиб, — 1 апрел ҳазили эди...! - дейди.
Мен эса янги қиз билан танишиб бўлгандим...
Чунки бунчалик тез қарзини қайтарадиган инсонлар камайиб кетмоқда!!!
"Мен сенга кераклигимнинг 50 та сабаби шу ерда!"
Қути ичидан электр гўшт майдалагичнинг 50 та қисмлари чиқибди. Хотини икки соат ҳаракат қилса ҳам, уни йиға олмабди.
Шунда қути устидаги сўзларнинг асл маъносини тушуниб етибди.
— Азизим, мен ҳомиладорман!
— Нима?! Бўлиши мумкинмас!
— 1 апрелингиз билан...
— Гулмира, бу ёққа келгин.
— Қанақа Гулмира? Ким у?
— Ўзингни ҳам байраминг билан...!
— Қачондан бери ўтирибмиз. Нега официантлар биздан буюртма олишга келишмаяпти, келиб қарашмаяпти? - деса, менежер:
— Биздаги официантларни ҳаммаси сизни талабаларингиз экан. Шунга "Сен қара, сен қара!", - деб ошхонада беркиниб туришибди, - дермиш.