Беморлар ҳақида латифалар
— Доктор, гўзаллик ҳам бир дард эмиш. Шу ростми?
Врач:
— Хотиржам бўлаверинг. Сиз соппа-соғсиз!
— Доктор, яна қанча яшайман? - деб сўрабди.
Доктор:
— Ҳавотир олманг! Узоқ йиллар яшайсиз, яқинларингиз хотирасида.
— Доктор, мен касал эмасман, фақат олти ҳафтадан буён хужайин ҳақимни бермаяпти, уни олгунча ётаверишга аҳд қилдим.
— Уй бекаси мени тўққиз марта чақириб, сариқ чақа ҳам тўлагани йўқ, сал сурилинг, унда мен ҳам ўринга ёнбошлай, — деди шифокор.
Биринчи касалдан сўради:
— Нима билан уришди?
— Сковородка билан...
Иккинчисидан сўради:
— Сизничи?
— Сковородка билан...
Учинчиси ҳам, 4-си ҳам, 5-ҳам шу жавобни берди.
— Нима бало эпидемиями бу? - ҳайрон бўлди врач.
— Йўқ, ҳов анави комада ётган одамни кўряпсизми? Ўша хотинидан қочиб йиғилиб турган одамлар орасида яширинмоқчи бўлди. Одамлар эса биз эдик..
Шифокор кампирга:
— Сизни ўтган сафар ҳам қўзиқориндан заҳарланишдан даволаган эдим. Нима бўлди? - деса, кампир:
— Ўша қўзиқоринни қолганини еб қўйибман, - дермиш.
— Илтимос, йўталга қарши самарали дори берсангиз?
Сотувчи беморга ични сурувчи дори берибди.
Бемор:
— Мен йўталяпман, қабзият бўлганим йўқ!
Дорихоначи:
Шу доридан ичиб юрсангиз, йўталишга ҳам қўрқиб қоласиз...!
Бир ғилай одам окулист олдига кириб:
— Ассалому алайкум. Сизларнинг қайси бирингизга учрай? - деса , доктор:
— Ҳамшира, беморлар битта-битта киришсин дедим-ку!!! - дермиш.
— Ҳавотир олманг. Бу юрагингиз билан 70 ёшга бемалол кирасиз.
— Доктор, ахир ҳозир мен 70 даман-ку?!
— Ана, ахир сизга нима дегандим...
— Сизга нима бўлди?, - деб сўрабди хотини.
Эри эса:
— Аниқ эсимда йўқ. Ишга кетаётсам, кўчада бир барзанги йигит гугурт сўраган эди. Гугурт қутисини узатганимни эслайман холос..., - дебди.