Беморлар ҳақида латифалар

Жиннихонада беморлар телевизордан янгиликларни кўриб ўтиришса, бир бемор:
— Яхши-ям жиннихонада ётган эканман..., - деса, иккита врач унга қараб:
— Соғая бошлаганга ўхшайди, - дермиш.
— Доктор, тишларим сарғайиб кетди, маслаҳат беринг.
— Жигарранг бўйинбоғ тақиб юринг, ранги мос келади.
Бир йигит шифокор олдига келибди. Шифокор:
— Хўш, шикоятингиз?
— Ҳеч нима...
— Бирор жойингиз оғрияптими?
— Йўқ!
— Унда нима мақсадда келдингиз?
— Шунчаки ўзим...
— Тушунишимча соғлиғингиз тўғрисида билмоқчисиз?
— Йўғэ-э-э! Эрталаб телевизорни қўйсам, профилактика деб ёзилган экан, шунга айланиб келгандим...
— Доктор, нима дардга чалинибман-ки, мени даволай олмасангиз?!
— "Пулсизлик" касаллиги билан оғрияпсиз, бемор!
Бир пиёниста киши докторга борибди. Врач:
— Нима бўлди, шикоятингиз? - деб сўраса, ҳалиги одам:
— Кеча оғайниларим билан болаларни соғлиги учун ичдик, аёлларимизни соғлиги учун ичдик, қўшниларни соғлиги учун ичдик, охири негадир ўзимни соғлиғим ёмонлашди, - дермиш.
Бир бемор Афандига - ҳасрат қилди:
— Ўзимни иккита докторга кўрсатган эдим, иккаласи икки ҳил маслаҳат берди, бири денгизга бор дейди, иккинчиси пиёда юр дейди.
— Унда денгизга пиёда бора қолинг,— деди Афанди.
Қари бемор врачга учради. У беморга дори ёзиб бериб тайинлади:
— Мана бу ҳамма дориларни ҳар куни уч маҳал овқатдан кейин бир ҳафта давомида ичасиз.
— Нималар деяпсиз, доктор?! Бунча овқатни қаердан топаман?
Шифокорга мурожат қилган бемор:
— Доктор, нега менга муолажа қилиш ўрнига, ҳамкасбингиз билан кулиб гаплашиб турибсиз? - деса, шифокор:
— Кулгу - энг яхши даъво! Мен сизга айтсам...!
— Доктор айтингчи, оғриқ сезиладими?
— Кимга қанақа.
— Бу нима деганиз?
— Беморларга сезилади, менга эса йўқ
Бир бемор докторга келиб:
— Қорним оғрияпти, дори беринг, - деса, доктор шошилганидан итига олган дорини бериб юборибди.
Бир ҳафтадан кейин бояги бемор яна келиб:
— Доктор, менга берган дорингизни номи нима эди? Ҳеч қайси дорихонадан топа олмаяпман, - дермиш.