Афанди ҳақида латифалар
Бир киши йўлдан ўтиб кетаётса, афанди мушугини ювинтириб турган эмиш. Шунда йўловчи афандига:
— Мушугингизни ювманг, ўлиб қолади, - деса афанди:
— Сени нима ишинг бор, - деб жавоб қилибди.
Бироз вақт ўтиб ҳалиги йўловчи қайтиб ўтаётса, афандининг мушуги ўлиб қолиб. Афанди тепасида йиғлаб турганмиш.
Шунда йўловчи афандига:
— Мен сизга айтгандимку, мушугингизни ювманг, ўлиб қолади деб. Гапимга кирмадингиз. Мана аҳволи! - деса. Афанди йўловчига қараб:
— Мушугимни ювганда ўлгани йўқ. Тезроқ қурисин деб яхшилаб сувини сиқгандим, ўлиб қолди, - дермиш.
— Мушугингизни ювманг, ўлиб қолади, - деса афанди:
— Сени нима ишинг бор, - деб жавоб қилибди.
Бироз вақт ўтиб ҳалиги йўловчи қайтиб ўтаётса, афандининг мушуги ўлиб қолиб. Афанди тепасида йиғлаб турганмиш.
Шунда йўловчи афандига:
— Мен сизга айтгандимку, мушугингизни ювманг, ўлиб қолади деб. Гапимга кирмадингиз. Мана аҳволи! - деса. Афанди йўловчига қараб:
— Мушугимни ювганда ўлгани йўқ. Тезроқ қурисин деб яхшилаб сувини сиқгандим, ўлиб қолди, - дермиш.
Қишлоқ кўчасидан қушдек учиб бораётган "Нексия" дарвоза ёнидаги супада ўтирган Афандининг рўпарасига бориб тўхтади. Машинадан олифта кийинган бир йигит тушди-да, Афандига салом бериб, уни бағрига босди.
— Дада, - деди йигит уни танимай турган Афандига, - нима, мени танимаяпсизми?
— Йўқ, таниёлмай турибман, - деди Афанди йигитга бошдан-оёқ тикилиб.
— Ахир мен, сиз бундан 10 йил олдин шаҳарга нос олиб келиш учун юборган ўғлингизман! Ўшанда шаҳарда қолиб кетиб, ишга кирдим. Уйли-жойли бўлдим, машина сотиб олдим, бойиб кетдим! Дуруст қилибманми, дада? – дебди йигит қувониб.
Афанди ҳечам хурсанд бўлмай:
— Хўш, нос қани? – дермиш.
— Дада, - деди йигит уни танимай турган Афандига, - нима, мени танимаяпсизми?
— Йўқ, таниёлмай турибман, - деди Афанди йигитга бошдан-оёқ тикилиб.
— Ахир мен, сиз бундан 10 йил олдин шаҳарга нос олиб келиш учун юборган ўғлингизман! Ўшанда шаҳарда қолиб кетиб, ишга кирдим. Уйли-жойли бўлдим, машина сотиб олдим, бойиб кетдим! Дуруст қилибманми, дада? – дебди йигит қувониб.
Афанди ҳечам хурсанд бўлмай:
— Хўш, нос қани? – дермиш.
Бир куни афанди дўсти билан гаплашиб қолибди:
— Биласанми дўстим, энг катта балиқ қайси?
— Кит, - дебди афанди.
— Ўша китдан тўрттасини овлаганман, - деб мақтанибди дўсти.
Бироз туриб яна:
— Энг катта айиқ қайси? – сўрабди дўсти.
— Оқ айиқ, - жавоб берибди афанди.
— Оқ айиқданам тўрттасини отганман, - дебди дўсти.
Жаҳли чиққан афанди “Шошмай тур” деб:
— Ўлик денгизни биласанми дўстим? Ўша денгизни мен ўлдирганман, - деган экан.
— Биласанми дўстим, энг катта балиқ қайси?
— Кит, - дебди афанди.
— Ўша китдан тўрттасини овлаганман, - деб мақтанибди дўсти.
Бироз туриб яна:
— Энг катта айиқ қайси? – сўрабди дўсти.
— Оқ айиқ, - жавоб берибди афанди.
— Оқ айиқданам тўрттасини отганман, - дебди дўсти.
Жаҳли чиққан афанди “Шошмай тур” деб:
— Ўлик денгизни биласанми дўстим? Ўша денгизни мен ўлдирганман, - деган экан.
Бир кун афанди поезд рельсида ўтирган оғайнисига:
— Салгина сурилгин, мен ҳам ўтирай, - дермиш.
— Салгина сурилгин, мен ҳам ўтирай, - дермиш.
Туркияда Олмани Элма дейишаркан.
Афанди у ерга бориб олма-олма деяверибди.
Бир турк йигит:
— Бизда олмани Элма дейишади, - деса,
Афанди:
— Йўқ, бу олмалар чириган экан, шунга олма-олма деяпман, - дермиш.
Афанди у ерга бориб олма-олма деяверибди.
Бир турк йигит:
— Бизда олмани Элма дейишади, - деса,
Афанди:
— Йўқ, бу олмалар чириган экан, шунга олма-олма деяпман, - дермиш.
Бир куни афанди хонага кириб ўтириб олиб, стулларни санабди.
Санаса, 7 та чиқибди. Қайтиб яна хонага кириб санаса, 8 та эмиш. Кўзига ишонмасдан, ҳовлини айланиб келибди-да, хонага кириб яна ўтириб олиб, санаса, 7 та стул чиқибди. Шунда хурсанд бўлиб, "ҳаммаси жойида экан", деб ўтирган стулидан туриб чиқиб кетибди.
Санаса, 7 та чиқибди. Қайтиб яна хонага кириб санаса, 8 та эмиш. Кўзига ишонмасдан, ҳовлини айланиб келибди-да, хонага кириб яна ўтириб олиб, санаса, 7 та стул чиқибди. Шунда хурсанд бўлиб, "ҳаммаси жойида экан", деб ўтирган стулидан туриб чиқиб кетибди.
Афанди тегирмонда буғдой торттириш учун навбат кутиб турар эди, туриб-туриб зерикди. Бошқа қоплардан ўзининг қопига ҳовучлаб буғдой сола берди. Буни кўриб тегирмончи сўради:
— Нима қиляпсиз, Афанди?
— Мен тентакман!
— Тентак бўлсангиз, нега ўз қопингиздан олиб, бировларникига солмайсиз - деди тегирмончи.
— Унда ғирт жинни бўлар эдим,— деди Афанди.
— Нима қиляпсиз, Афанди?
— Мен тентакман!
— Тентак бўлсангиз, нега ўз қопингиздан олиб, бировларникига солмайсиз - деди тегирмончи.
— Унда ғирт жинни бўлар эдим,— деди Афанди.
Афандидан сўрадилар:
— Дунёда ниманинг териси қалин?
— Тимсоҳ, фил, туянинг териси.
— Улардан ҳам қалинроғи борми?
— Бор: чайқовчи, дангаса ва хушомадгўйларнинг териси уларникидан ҳам қалинроқ.
— Дунёда ниманинг териси қалин?
— Тимсоҳ, фил, туянинг териси.
— Улардан ҳам қалинроғи борми?
— Бор: чайқовчи, дангаса ва хушомадгўйларнинг териси уларникидан ҳам қалинроқ.
Афанди кўчада келаётиб, бир сабзиполизга кўзи тушди. Елкасидаги қопни олиб полизга кирди-да, ярим қоп турп, ярим қоп сабзини олиб, энди кўтараман деб турган-да, эгаси келиб ушлади. Афанди ялинди-ёлворди. Ниҳоят полиз эгаси кавланган сабзилар билан Афандининг орқасига уриш шарти билан уни маҳаллага судраб шарманда қилмайдиган бўлди.
Афанди маъюслик билан туриб берди, полиз эгаси сабзи билан ура бошлади. Афандининг усти юпқа ва сабзи катта бўлганидан, ҳар сабзи текканда ирғиб тушиб, «охири бахайр бўлсин» деб қўяр эди.
Полиз эгаси таажжубланиб сўради:
— Бу нима деганингиз?
— Э биродар, — деди Афанди,— қопдагининг ҳаммаси сабзи бўлганда майли эди-я, ҳали қоп остидаги турпларга навбат келганда, ўпкамни тушириб қўярмикансиз?
Афанди маъюслик билан туриб берди, полиз эгаси сабзи билан ура бошлади. Афандининг усти юпқа ва сабзи катта бўлганидан, ҳар сабзи текканда ирғиб тушиб, «охири бахайр бўлсин» деб қўяр эди.
Полиз эгаси таажжубланиб сўради:
— Бу нима деганингиз?
— Э биродар, — деди Афанди,— қопдагининг ҳаммаси сабзи бўлганда майли эди-я, ҳали қоп остидаги турпларга навбат келганда, ўпкамни тушириб қўярмикансиз?
Афандининг ити болалаган эди, бир неча кишилар унинг уйига меҳмон бўлиб келиб, сўзлашиб ўтиришар эди. Кучук болалари уйга кириб меҳмонлар билан ўйнашиб, безовта қила бошладилар.
Меҳмонлардан бири ҳазиллашиб:
— Афанди, арзандаларингизга одоб ўргатсангиз бўлмайдими?, — деди.
— Нима қилай, тоғаларини кўриб суюнганларидан суйкалишяпти-да, — дея жавоб берибди Афанди.
Меҳмонлардан бири ҳазиллашиб:
— Афанди, арзандаларингизга одоб ўргатсангиз бўлмайдими?, — деди.
— Нима қилай, тоғаларини кўриб суюнганларидан суйкалишяпти-да, — дея жавоб берибди Афанди.
